Rotsformaties maar dan in het water

Na Ninh Binh gingen we door naar Cat Ba - het minder toeristische gedeelte van Ha Long Bay. Althans, dat dachten we. Het eiland bestond uit meer gaten dan wegen en het hostel dat we hadden geboekt was een drama. Ze hadden mijn boeking niet ontvangen dus sliep ik op een matras op een balkon met een kapotte klamboe, drankjes en eten waren eerder duur dan lekker en de staff was niet echt vriendelijk.

Ah fijn, na een gebroken nacht gingen we dan met de boot door Ha Long Bay. Onze tourguide noemen we TG, hij viel duidelijk op mannen maar vroeg me toch meerdere keren ten huwelijk. Samen met Thomas zat ik in een kajak en sportief als wij zijn zagen we deze activiteit eerder als sport dan mogelijkheid om de natuur te bewonderen. Tot onze armen na 15 minuten lam werden en we eindelijk zagen hoe mooi de eilanden waren, hoe helder het water en hoe geinig de kwallen die erin ronddobberden. Tijdens het kajakken kwamen we Aussie en zijn compagnon tegen waar we al snel een watergevecht mee hadden en zo drijfnat terug in de tourboot kwamen waar de Vietnamese lunch voor ons klaarstond. De volgende stop was het kleinste strand dat je je kan voorstellen en je kon er alleen komen als je vanaf de boot het water in sprong - hier waren duidelijk geen kwallen. Toen we bij monkey island arriveerden begon het te regenen, mijn slippers waren nat en glad maar het weerhield me niet om de “berg” te beklimmen. Het was een typisch Aziatische hike, weinig bordjes, geen echt pad om over te wandelen en om de 5 meter vond je een slipper die een voorgaande wandelaar verloren was. De mijne ligt er nu ook ergens en daarom ging ik verder op de slippers van Aussie. Boven op de berg, toen we er eindelijk waren, hadden we een prachtig uitzicht over Ha Long Bay en het was eindelijk gestopt met regenen.

Na de tour pakte ik mijn backpack(s) en vertrok naar een nieuw hostel mét zwembad. Wat een luxe. Ik leerde een groep kennen dat een mix was van Nederland, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika en Schotland. Samen met hen toerde ik de volgende dag over het eiland. We bezochte cave hospital, een ziekenhuis dat tijdens de oorlog gebruikt werd en verstopt was voor de Amerikanen. Na deze geschiedenisles reden we op onze scooters verder tussen natuur de lychee gaarden, we kochten zo’n 5kg aan lychees voor €2,50 die perfect rijp waren. Onze eindbestemming was een ladder die naar een uitzichtpunt van Cat Ba bracht. Aangekomen op de top waren we weer - je raadt het vast al - doordrenkt van het zweet. Dit is ook de main reason dat ik meestal met mijn rug naar de kamera sta want mijn kop is zo rood als een tomaat en zo nat als een kat. Het uitzicht was insane en maakte de dodelijke hiken van de dag ervoor totaal overbodig.